|
Napić się kawy w Neapolu i umrzeć – może tak by dzisiaj napisał Goethe, któremu przypisuje się słynne powiedzenie dotyczące tego miasta. Dla neapolitańczyków kawa to symbol ich tożsamości, jak Wezuwiusz czy pizza.
Ciasne, kręte uliczki z urokliwą zabudową, pranie rozwieszone między budynkami nad chodnikiem, a jednocześnie piętrzące się wszędzie góry śmieci – to widoki charakterystyczne dla Neapolu – miasta zarówno wielkich kulturalnych tradycji, jak i kolebki mafii (camorry).
Neapol to duża, położona na południu Włoch nad Morzem Tyrreńskim metropolia (trzecia pod względem liczby mieszkańców we Włoszech), stolica regionu Kampania.
Ale liczni znawcy uznają Neapol za światową stolicę dobrej kawy. Wokół tego miasta powstało bardzo wiele znanych palarni, które rozsławiają tradycję neapolitańskiego palenia ziaren. Polega ona na bardzo długim wypalaniu, co powoduje, że mieszanki kaw neapolitańskich charakteryzują się prawie czarnymi i bardzo błyszczącymi ziarnami. Najlepsze palarnie stosują metodę wypalania poszczególnych odmian oddzielnie i późniejszego ich łączenia, tak by ziarna miały w miarę jednakową barwę. Co ciekawe, taka metoda długiego wypalania nie powoduje, że kawa staje się gorzka czy cierpka. Wręcz przeciwnie, jest wtedy delikatna, aksamitna, słodka, a jednocześnie czarna jak smoła.
http://caffeprego.com.pl/artykuly/o_kawie/kawowy_neapol_d8180_pol.html
|
 |
